www.chataczarownic.fora.pl

karolina30

Najwięksi sceptycy po spotkaniu z medium płaczą jak dzieci i nie mogą dojść do siebie!
Autor: FN Źródło: FN Dodany: Thursday, 17 January 2013 10:43
Theresa Caputo uwielbia spotykać się z całkowitymi sceptykami. Nie interesują ją ludzie, którzy zwyczajnie „tam nie wierzą w takie pierdoły”. Woli osoby, które wręcz nienawidzą „oszustów i naciągaczy”, co to z „naiwnej wiary w zabobony uczynili sposób zarabiania pieniędzy”.

Takie osoby mają zaciśnięte kułaki z nienawiści do „ciemnoty”, bo przecież „wszyscy wiedzą, że żadnych tam duchów nie ma, a wszelkie media to oszuści i hosztaplerzy”. I właśnie takich ludzi Theresa Caputo uwielbia.

Spotkania z nimi można zresztą obserwować w niezwykłym serialu emitowanym przez kanał TLC pod tytułem "Long Island Medium".

Jak wyglądają takie spotkania z zatwardziałymi sceptykami?

Rzeczywiście ścinają z nóg. Theresa ma dość bezpośredni styl zachowania , który z pewnością może szokować. Bez najmniejszych oporów nagle zaczyna opowiadać o zmarłej osobie, która była bliska dla „danego sceptyka”.

Nie są to jakieś „ogólne bajdu-bajdu”, ale mówi bardzo konkretne informacje: imię, wygląd, ulubione zajęcia, marka samochodu, okoliczności śmierci. Ludzie nazywający się z lubością sceptykami (czyli niby rozsądnymi, którzy to z nauką są blisko, a nie ciemnotą itp.) robią tzw. kwadratowe oczy i ze zdziwienia – jak to się popularnie mówi – „rozdziawiają z wrażenia gęby”. A Theresa Caputo przeważnie idzie krok dalej.

Opowiada często o tym, co ktoś ma w kieszeniach, co nosi ze sobą. Jeśli ktoś ma zdjęcie z bliskim, który odszedł, praktycznie może mieć pewność, że Theresa Caputo o tym powie. Dokładnie opisuje słowa, jakie ludzie umierający wypowiadali na łożu śmierci. Owi uwielbiani przez nią „zatwardziali sceptycy” zaczynają płakać jak dzieci, trzęsą im się ręce, często proszą o szklankę wody. Takie sceny możemy w nieskończoność oglądać w serialu "Medium z Long Island".

Warto także powiedzieć, że tego typu media podchodzą do ludzi całkowicie przypadkowych, spotkanych na ulicy. Nie są to żadne „udawanki/ustawianki”, nie są to żadni „podstawieni aktorzy”. Podczas jednego z naszych pobytów w USA mieliśmy okazję rozmawiać z ludźmi, którzy byli świadkami wielu tego typu spotkań, w których uczestniczył nieżyjący już dzisiaj mężczyzna, który także był podobnym medium.

W tej sprawie dostaliśmy kilka e-maili. Oto jeden z nich:

„Droga FN,

Czy oglądaliście program „Long Island Medium”? Czy to możliwe, aby kontaktować się z duchami w taki sposób? Bardzo jestem ciekawa waszej opinii.

Pozdrawiam z Katowic

[…]”

Theresa Caputo mieszka w Long Island (Hicksville, NY). Ma normalną rodzinę, dwójkę dzieci, dwa psy i mały domek na przedmieściach. Swoje zdolności odkryła zupełnie przypadkowo. Jak opowiedziała w jednym z wywiadów „widziała jasne kule, które krążyły między ludźmi”. Kiedy pytała innych o to, czy także widzą owe „kule” spotykał ją jedynie rubaszny śmiech.

Oto informacja o serialu „Medium z Long Island”, która znajduje się na stronach telewizji Discovery:

Jako medium Theresa wykazuje zdolności, których zwykli ludzie nie rozumieją. Kobieta cały czas odczuwa wokół siebie obecność duchów. Często czuje się zobowiązana przekazać od nich wiadomości tym, którzy nadal żyją. Na spotkanie z Theresą czeka się około dwóch lat, a chętnych nie brakuje. Już wielu sceptyków przekonało się, że kobieta jest w stanie skontaktować ich ze zmarłymi krewnymi czy przyjaciółmi. Dla samej Theresy to nie jest praca, to całe jej życie. Choć pomaga innym rodzinom odnaleźć spokój, to jej bliscy, a szczególnie nastoletnie dzieci, mają często dość mediumicznych zdolności matki. Zapraszamy na spotkania z Theresą i jej rodziną.

[link widoczny dla zalogowanych]

Cały serial został przez nas nagrany do Archiwum FN, gdyż rzeczywiście wiele materiałów jest niezwykle ciekawych z punktu widzenia badań, które prowadzimy. Szczególnie interesujące są rzeczy, które Theresa Caputu mówi o zdjęciach. Na potrzeby tej publikacji zamieściliśmy na naszej witrynie fragment jednego z programów. Jedna z osób na spotkanie z medium przyniosła zdjęcie, na którym widać obiekt typu „orbs”.

To właśnie od widzenia owych dziwnych kul zaczęła się przygoda Theresy Caputo ze światem pozazmysłowym. Oto ten fragment programu „Medium z Long Island”:

Gość

Karolinka szukałam z tłumaczeniem i nie mogęznaleść

Gość

Znalazłam http://youtu.be/kFeYUb28fD8

Aga_w_Chmurach

Oglądam to czasem, chyba na TVN style aktualnie jest.

Gość

http://www.youtube.com/watch?v=b2QLT_GyRHo
http://www.youtube.com/watch?v=r0XgYyO9kzc

mijk

No i co o tym sądzicie? Widziałam te programy i rzecz wygląda na autentyczną. Medium podaje szczegóły z życia rodziny, o których nie mogło się raczej dowiedzieć przed programem. Dla mnie jednak pozostaje pytanie: czy tak zwane media rzeczywiście potrafią komunikować się ze zmarłymi i czy to od nich dowiadują się o tych szczegółach, czy też raczej czytają w umyśle i pamięci żyjącej osoby, z którą rozmawiają. Zakładając oczywiście z góry, że pewne zdolności parapsychiczne posiadają. Być może w taki sam sposób jak wróżka widzi przyszłość, tak medium widzi fragmenty życia osoby, z którą rozmawia. Dlatego te 'przekazy' obfitują w szczegóły typu: czy Pani mąż ma wytatuowane stópki waszej córki na klatce piersiowej? Czy ostatnio oglądała Pani zdjęcia zmarłej matki? Czy mówi Pani do zdjęcia syna? I w tym momencie rozmówca reaguje zawsze tak samo: 'O my God..., skąd pani o tym wie?' Zastanawiające jest jednak, że zmarli, z którymi rzekomo komunikuje się medium nigdy nie przekazują żadnych konkretnych wiadomości swoim żyjącym krewnym, np. ostrzeżeń albo innych cennych informacji, ani takich o których żyjący krewny nie wie. Są to zawsze zapewnienia typu: 'Pani matka bardzo Panią kocha. Mówi, że dobrze Pani zrobiła decydując się na to czy tamto..'

Mój mąż zmarł rok temu. Nie mogę się z tego pozbierać i jestem ostatnią osobą, która chciałaby udowodnić, że nie ma życia po życiu, ale opisane przeze mnie wątpliwości nurtują mnie na tyle, że weszłam na strony kilku takich mediów i wysłałam im prośbę o podanie jakichś argumentów na rzeczywistą komunikację ze zmarłymi. O święta naiwności. Oczywiście nikt nie odpisał. Sekretarka jednego faceta odesłała mnie do jego strony internetowej (na której właśnie znalazłam namiary na niego). Pytania pozostały.

NianiaOgg

A wiesz że ja mam takie same wątpliwości!
czy to kontakt z tamtym światem, czy może jednak zdolności telepatyczne.
chociaż bywa że takie medium potrafi powiedzieć coś, czego ta osoba nie wie, a co może zweryfikować. Tak też bywa i to mnie trzyma przy nadziei że jednak faktycznie kontaktują się z duszą zmarłej osoby.

Aga_w_Chmurach

hm, jakoś to mi nie przyszło do głowy...
Ale jeśli te podejrzenia są słuszne, to czy np taka Teresa świadomie oszukuje ludzi czy też nie zdaje sobie sprawy, że swoją wiedzę czerpie z "głowy" napotkanej osoby.
Nie wygląda na oszustkę, choć to żaden dowód, nie bardzo mogę jednak sobie wyobrazić by nie wiedziała skąd wie to co wie

mijk

NianiaOgg

wiesz ja to sobie myślę tak, że ... jeśli medium jest w stanie odczytać co zmarły czuł przed śmiercią, to równie prawdopodobne jest że potrafią odczytać, co mówi z zaświatów, w końcu i jedno i drugie jest zjawiskiem paranormalnym, można powiedzieć, prawda? jeśli istnieje jedno, to równie dobrze może istnieć i drugie.
Ale ja mam jeszcze swoje osobiste prywatne dowody, które pozwalają mi nie martwić się tak bardzo o istnienie tego drugiego świata Smile

Mianowicie zdarzało mi się wyjść w OOBE, widziałam siebie samą leżącą na łóżku, podczas gdy ja - ta obserwująca, wisiałam pod sufitem. A więc skoro ja mogłam być jednocześnie i tu i tam, to inni też to robią, jeśli nie za życia, to już na pewno po śmierci. Znaczy , zakałapućkałam się, jak umarli to już nie są tu, są tylko tam Wink

I jeszcze jedno, w stanie oobe zawędrowałam do mojej nieżyjącej babci, widziałam ją i rozmawiałam z nią, no więc mogę sobie nie wierzyć jakiemuś tam medium, ale samej siebie bym przecież chyba nie kantowała? Smile

Gość

Kto wie? Może to Twoja wyobraźnia spłatała Ci figla? Weszłaś w sferę przekonań, że to Twoja babcia?

NianiaOgg

mijk

OOBE też jest takim 'prawie dowodem'. Nigdy się nie dowiemy czy to nie przypadkiem sprawka naszej podświadomości. Wiem, że pewni nie będziemy nigdy i że każdy szuka jakichś znaków świadczących o istnieniu życia po śmierci, bo właściwie o dowodach trudno mówić.

Po śmierci mojego męża wystąpił pełen 'repertuar' znaków: zapachy, przedmioty zmieniające położenie (dałabym sobie rękę uciąć że nie otwierałam solniczki), a także osławione przygasanie świateł. Przygasały przez wiele dni, aż w końcu padła elektryczność na całym osiedlu i musieli przysłać ekipę naprawczą. Znak czy przypadek?

Chyba najbardziej przekonują mnie sny. Jeśli zadaję pytanie przed snem, prawie zawsze dostaję odpowiedź. I choćby we wszystkie inne dni śniły mi się głupoty nie do zapamiętania, to gdy pytam, dostaję odpowiedź całkiem wyraźną. Dowód to też nie jest, ale jednak pociesza.